ارایه الگوی ترکیبی کارا در معماری خدمت گرا مبتنی بر رویکرد فنی- اجتماعی (مورد پژوهی: سازمان بیمه خدمات درمانی)

از عمده دلایل شکست پروژه های فناوری اطلاعات, عدم مشارکت کاربران سیستم و درک ناصحیح متخصصان فناوری اطلاعات از نیازها و احتیاجات آنان می باشد. جهت فایق آمدن به این مسایل وجود روشی میانی که فهم و درک آن برای متخصصان کسب وکار آسان بوده و از طرفی متخصصان فناوری اطلاعات را در فهم نیازها و احتیاجات کاربران سیستم, یاری رساند مورد نیاز می باشد. متد سیستم کار توسط التر در سال 1996 بیان شده و در طی یک دهه توسعه داده شده است. در واقع این روش با رویکردی فنی- اجتماعی به متخصصان کسب وکار کمک می کند تا به درکی روشن از موقعیت کسب وکارشان برسند. دستاورد مدلسازی خدمت گرا, تکنیکهای مدلسازی، تحلیل، طراحی و اساس معماری خدمت گرا را فراهم می کند. در واقع این مدلسازی مولفه های لایه معماری خدمت را شناسایی کرده و چگونگی عینیت بخشی آنها را مورد بررسی قرار می دهد. در مدلسازی خدمت گرا ارتباط مبهم و ناچیزی بین این سبک معماری و دیگاه فنی- اجتماعی وجود دارد در حالی که استفاده از دیدگاه های مختلف مبتنی بر خدمت مانند متد سیستم کار پتانسیل ارزشمندی را جهت تحلیل کسب وکار ایجاد می کند. با توجه به خلاء موجود در این حوزه، تحقیق پیش رو از متد سیستم کار به عنوان روشی میانی و کاربرمحور استفاده کرده و پس از مقایسه آن با دیگر رویکردهای فنی- اجتماعی و بررسی متدهای مطرح در فاز شناسایی خدمتها, الگویی تلفیقی از متد سیستم کار و متد arsanjani جهت بکارگیری در فاز شناسایی مدلسازی خدمت گرا ارایه کرده است. در نهایت جهت اعتبار بخشیدن به طرح مذکور, پس از بررسی الگوی ارایه شده در چاچوب مطرح شده توسط boerner و goekenاز موردکاوی فرآیند اسناد پزشکی, بیمه گری و نظارت سازمان بیمه خدمات درمانی استفاده شده است. بدین صورت که پس از بررسی فرآیندهای مذکور از دو روش الگوی تلفیقی و arsanjani خدمتهای استخراج شده از هر روش, از نقطه نظر فراوانی استفاده و میزان مقبولیت کارشناسان اداره بیمه خدمات درمانی استان اصفهان, مورد بررسی قرار گرفته است. کلید واژه ها : متد سیستم کار, مدلسازی و معماری خدمت گرا, رویکرد فنی- اجتماعی